Drenai Fort.

"Geen idee... Hij zal vast het hele fort aan het doorzoeken zijn.." Zei Dante emotieloos en liet de armband weer tot zijn normale format groeien waardoor hij een dummy doorboorde.
"Mainen linna aselye? Hij heft je toch niets gedaan he? Die man van net bedoel ik." Vroeg hij en keek geinteresseerd naar Islader.

"Hij zou me niet eens moeten aanraken, want dan vermoord ik
hem letterlijk en figuurlijk." Zei Isladêr dan erg kalm en ook
heel beheerst, waarna ze dan weer een oefendummy doorboort
met het zwaard.

"Ik zie het." Zei Dante lichtelijk onder de indruk. "Ik ben niet zo'n vechter... " Voegde hij eraan toe.
"Ik vertrouw meer om mijn verstand en snelheid dan op wapens, en als het moet kan ik de ander verwarren met mijn mist.." Zei hij voordat hij ging zitten.

"Ik gebruik soms de vuist." Zei Isladêr dan erg kalm, en
ze plaatste het zwaard weer terug bij de wapens. Dan
gaat ze tegen de muur geleund staan. "Laatst was er een
Hirachi in mijn buurt, maar deze deed me niks en ik
negeerde die alleen maar." zei ze dan rustig tegne hem.

"Owkeeij...Interessant om te weten..." Zei Dante met een gezicht van 'die zou ik niet kwaad willen zien'. (http://fridgecrisis.files.wordpress.com/2008/04/emotions.jpg bovenste in het midden )
"Jouw zou ik dus nooit kwaad willen zien." Zei hij zacht en staarde naar de muur.

Isladêr kijkt hem heel kalm aan, en dan kijkt ze gewoon wat
in het rond. Haar ogen sluit ze dan ook heel kort, maar deze
doet ze dan algauw weer open. "Agh ik doe alleen vijanden
iets aan, en bondgenoten bescherm ik gewoon." Zei Isladêr
dan nog steeds met diezelfde kalme houding.

"Dan wil ik niet tot je vijanden behoren." Zei Dante weer emotieloos.
"Ik ga Brasil zoeken, hij moet ergens in dit fort te vinden zijn lijkt me.." Zei hij toen hij opmerkte dan Brasil wel heel erg lang weg bleef.
"Namárie.." Zei hij en verdween met een mistwolk achter zich aan.

Isladêr kijkt hem aan, en als hij dan plots verdwijnt gaat ze
weer verder met trainen. Ze nam weer het zwaard, en ze
trainde dan gewoon weer verder. Dit keer zonder een oefen
dummy, en ze sluit haar ogen gewoon. Zo trainde ze gewoon
verder, en ze ging vlot met de beweging van het zwaard mee.

Brasil kwam juist weer terug.
Zijn hoofd was rood van de inspanningen van het rennen en omdat hij kwaad was.
Hij liep met grote stappen richting de oefenruimte.
Zijn vingers vonkte van de bliksem waaraan je kon zien dat hij boos was.
Het was voor Brasil erg onnatuurlijk om zo`n kwade emotie te tonen.
''Als ik die idioot te pakken krijgen dan elektrocuteer ik hem'' mompelde hij zacht.
Hij zag opeens een andere Drenai.
''Oh hallo'' zei hij nors omdat hij nog steeds kwaad was.

Isladêr kijkt geschrokken naar de persoon die binnenkwam.
"Hallo." Zei Isladêr dan erg kalmpjes, en ze merkte de
woede bij hem op. Dan legt ze gewoon het wapen weer bij
de andere wapens, en kijkt ze hem rustig aan. "Wie ben jij?"
Vroeg ze voorzichtig tegen hem, en haar blik richtte ze dan
op de omgeving.

''Ik ben Brasil'' zei hij nu iets rustiger.
Toch bleven Brasil`s vingers vonken.
Ze hadden veel elektrische energieopgenomen dat moest er nu allemaal uit.
Toch liet Brasil het nog even tussen zijn vingers spelen.
''En wie ben jij dan?'' vroeg hij gesmoord vanwege de doek voor z`n mond.

"Isladêr maar zeg gerust Isla." Zei Isladêr dan erg rustig,
en ze kijkt dan naar de vonken. "Dante is je gaan zoeken,
en de man die je waarschijnlijk zocht was hier in de zaal."
Zei ze dan rustig tegen Brasil, en haar ogen sluit ze dan
heel even.

''Dan vind die me zo wel'' zei Brasil.
Hij keek opzij naar een oefendummy.
Hij bewoog zijn vingers en de vonken sloegen over tot een bliksem zwaard.
Na een paar flinken slagen tegen de dummy was de bliksem verdwenen.

Rustig kijkt Isladêr toe hoe hij die oefendummy raakt, en er was
een kleine grijns te bespeuren. Dan richt ze haar aandacht weer
even ergens anders op. Haar felrode ogen schitterde eventjes, en
ze had een erg kalme houding. "Vriendelijke gast moet ik toegeven."
Zei ze heel zacht, en dan kijkt ze weer naar de wapens.

''Wie?'' vroeg Brasil die toch gehoord had wat Isla had gezegd.
De dummy was inmiddels as geworden.

"Dante." Zei Isla weer zacht, maar toch had ze geen interesse
in die gast. haar interesse was meer bij haar eigen soort. Dan
kijkt ze Brasil weer even aan, en ze stapt wat naar voren. Haar
houding blijft echter hetzelfde, en ze kijkt dan naar de wapens.
Ze nam alweer een wapen, en ze begon er wat mee te trainen.
Zonder dummy natuurlijk en haar lichaam bewoog weer mee
met het wapen.

Brasil bleef even naar Islader kijken terwijl ze aan het trainen was.
Daarna liep hij naar het raam en keek naar buiten.
De donkere lucht veradde al dat het zou gaan regenen.

Zo blijft Isladêr rustig verder trainen, en dan na een lange
tijd stopt ze de training. Haar ogen had ze even op Brasil
gericht, maar dan plaatst ze het wapen weer bij de rest. Het
was hier wel stil, en zijzelf liep ook naar het raam. "Hmm
blijkbaar gaat het goed regenen vandaag hé." Zei Isladêr dan
vriendelijk tegen hem.

Dante kwam rustig teruglopen en zag Brasil staan. "Je was dus al terug." Zei hij vriendelijk.
"Neem jezelf niets kwalijk, die man is een meester in vermommen." Zei hij en merkte dat Isla er ook nog was.
"Ik ken hem vqan vroeger, een irritant klein kotertje was het altijd... Blijkbaar nu nog steeds."

Isladêr kijkt om als ze Dante hoort, en ze glimlacht kort.
Dan gaat ze naar de muur, en leunt ze er tegen. Haar
ogen sluit ze dan een tijdje, en ze denkt wat na. Dan
richt ze haar ogen op beide mannen, maar zwijgt ze nog
even.

''Als dat joch hier nog een keer zijn gezicht laat zien zal hij de volgende zonsopgang niet meer mee maken'' zei Brasil als reactie op wat Dante over de man vertelde.
Hij staarde nog steeds uit het raam terwijl hij dat zei maar draaide zich nu om.
Hij keek weer om naar Dante en Islader.

Isladêr moest een beetje lachen, maar toch hield ze zich
serieus. Ze kijkt beide aan en ze sluit dan weer even
haar ogen. "Volgende keer zal hij me niet zomaar kunnen
aanspreken." Zei Isladêr erg rustig en beheerst, waarna
ze dan haar aandacht op beide mannen plaatst. Toch
blijft ze tegen de muur geleund staan, en denkt ze heel
even wat na. "Zin om wat te doen?" Vroeg ze hen dan
vriendelijk.

''Wat dan?'' vroeg Brasil.
Een beetje afleiding zou wel goed zijn.

Isladêr kijkt naar Brasil, en denkt na. "Geen idee
kiezen jullie maar." Zei ze dan vriendelijk, en haar
ogen hield ze even op de zijne gericht. Dan zet ze
zich af van de muur, en kijkt ze kort om haar heen.

"We kunnen beter nog niks gaan plannen.. Jeira komt altijd terug als hij is weggejaagd, alleen met een nog betere vermomming.." Zei Dante met een zucht.
"Jullie twee moeten je verstoppen, hij denkt dat jij nog op zoek bent naar de indringer." Zei hij en liet weer een mist in de kamer verschijnen.