Drenai Tempel

Brasil liep over het stille stenen pad naar de tempel.
Hij keek om zich heen.
Naar de 6 kleuren.
Elk van deze kleuren stond voor een ras Demoon.
Zonder erbij na te denken ging Brasil de tempel in met de rood/gele vlaggen en versiering.
De tempel van de Drenai`s.

Isladêr liep wat rond in de buurt van de tempel, en ze kijkt er even
naar. Dan stapt ze naar de tempel, en kijkt ze rond. Haar ogen hield
ze op de rood/gele deur, en rustig liep ze er naar binnen. niet echt
wetend dat er een andere demon was. Dan merkt ze deze op, maar
stapt ze gewoon naar het beeld van de godin. Een kleine grijns was
om haar lippen te bespeuren, en ze gaat dan door haar knieën.

Brasil had even omgekeken toen Islader binnen kwam maar was toen verder gegaan met het opbouwen van het altaar.
Hij zette een gele en rode kaars neer en stak deze twee aan.
Hij deed nog een aantal dingen die met de goden te maken hadden en ging toen net als Islader op zijn knieen zitten maar dan voor een beeld van de god.

Isladêr had haar ogen gesloten, en ze zat te bidden. Dan na
een tijdje staat ze op, en besluit ze om weer verder op pad
te gaan. Dan merkt kijkt ze heel even naar Brasil, en ook
naar het beeld van de god. Haar ogen waren erg kalm, te
kalm voor de meesten, maar toch was ze altijd zo bij eigen
volk. Hoewel ze vaak ook arrogant was, maar dat was dan
meer uit irritatie van flirtende Drenai's. Niet veel later draait
ze zich om, en stapt ze naar de deuren toe.

Brasil hoorde Islader`s voetstappen.
Nadat hij klaar was stond hij ook op.
Hij draaide zich om en keek Isla even aan.
Ze zeiden beide niets er was alleen stilte.
Doodse stilte die door niets werd verbroken.

Isladêr was wel vaker stil, maar dat kwam omdat ze nu nog in
de tempel zat. Anders had ze allang een gesprek begonnen, en
even kijkt ze om naar Brasil. Ze knikt heel kort, en stapt dan
de deuren uit. Daar strekte ze zich uit, en kijkt ze wat om haar
heen.

Brasil had terug geknikt.
Hij was in de tempel gebleven om nog wat dingen te regelen.
Later was hij ook naar buiten gekomen.
Hij moest zijn hand ophouden tegen het felle zonlicht.

Isladêr zat rustig beneden de tempel op de trap, en ze kijkt wat
rond. Haar ogen had ze heel even gesloten, en op de zon gericht.
Dan kijkt ze naar achteren, en merkt ze brasil die buiten stond.
Zijzelf blijft echter gewoon rustig zitten, en dan staat ze gewoon
op. Ze buigde met haar lichaam naar achter, aangezien ze zo
lenig was kon ze dat heel goed. Dat was dan omdat ze vaak op
zichzelf ergens anders trainde.

Brasil ging ook even ergens zitten en keek naar Islader.
Hij bleef naar haar kijken. Alsof zijn blik geheel door haar gevangen was.

Isladêr merkte dat Brasil naar haar kijkt, en ze glimlacht
even naar hem. Toch vroeg ze zich af waarom hij zo naar
haar kijkt, maar dat liet ze niet merken. Ze zette zich terug
goed, en dan blijft ze een tijdje staan. Haar maag gromde
van de honger, maar dat negeerde ze gewoon. Ze had niet
echt zin om nu iets te gaan eten, en toch wilt ze ook niet
flauwvallen. Ze kijkt weer even naar Brasil, maar weet
eigenlijk niet wat ze zou kunnen zeggen.

Ook Brasil zei niets omdat hij simpelweg niets wist te zeggen.
Hij had nooit veel moeite om met iemand te praten maar deze keer voelde hij zich ongemakkelijk erbij.

Isladêr kijkt hem enkel aan, maar twijfelt om wat
ze zou zeggen. Natuurlijk zou ze nooit twijfelen,
alleen dit keer deed ze dat toch. Ze schudde even
met haar hoofd, om die gedachte van zich af te
schudden. "Alles goed met je?" Vroeg ze dan maar
wat, ookal klonk het wel erg stom.

''Ja hoor.....en met jou?'' vroeg Brasil.
Hij wende een beetje zijn blik af.

"Gaat wel." Zei Isladêr rustig en zijzelf wend ook gewoon
haar blik af. Dan kijkt ze wat naar de hemel, en glimlacht
ze kort. Toch kon ze niks anders meer bedenken, en de
stilte was ook wel wat te veel. "Wat ga je nu nog doen?"
Vroeg Isladêr even nieuwsgierig, en ook gewoon om het
gesprek gaande te houden. Dan stapt ze naar hem toe,
en ze kijkt hem aan.

Brasil haalde zijn schouders op.
''Geen idee eigenlijk'' zei hij.
Hij krabte even achter zijn oor.

Isladêr kijkt hem nog steeds aan, en dan gaat ze voor hem zitten.
Haar ogen had ze heel kort op de zijne gericht, en dan kijkt ze
wat om haar heen. Haar rode ogen glinsterde heel even, en ze
sluit ze dan kort. "Zin om naar het strand te gaan ofzo?" Vroeg ze
dan nieuwsgierig aan hem.

Brasil was lichtelijk verast door deze vraag.
''Tuurlijk'' zei hij tegen Islader.

Isladêr glimlachte vriendelijk, nouja dat zag men weinig dat
ze zomaar glimlachte. Maargoed ze kijkt hem gewoon erg
rustig aan, en dan kijkt ze wat rond. Algauw staat ze op en
stapt ze al vooruit.

Brasil volgde Islader.
Hij keek nog even om naar de Tempel maar liep toen achter haar aan.

Isladêr kijkt heel even om naar Brasil, en zie dat hij haar
volgt. Dan kijkt ze wat om haar heen, en stapt ze gewoon
verder. Toch moest ze iets vinden om over te praten, maar
wat kon ze nu zeggen? Dacht ze heel even kort, en ze schud
het hoofd wat. "Is die hirachi nog tevoorschijn gekomen?"
Vroeg ze dan maar zachtjes aan hem, terwijl ze even omkijkt.